Piece bezpojemnościowe gazowe. Gaz stosowany najczęściej do celów gospodarczych i przemysłowych jest produktem suchej destylacji stałego paliwa. Ze względu na cenę gaz nie jest powszechnie stosowany do stałego ogrzewania mieszkań, lecz tylko jako ogrzewanie dorywcze. W Polsce, dzięki budowie gazociągów, wkrótce można będzie stosować na szerszą skalę tańszy gaz ziemny. Dodatnie właściwości ogrzewania gazowego, w porównaniu z ogrzewaniem innym opałem, to przede wszystkim łatwa i tania instalacją rurociągu i palników. Palnik gazowy może być wykonany bardzo prosto z rurki 3/4″, zakończony mniejszym lub większym, zależnie od wielkości pieca, pierścieniem zaopatrzonym w górnej swej części w otwory 2 1/2 do 3 mm w odległości co 5 cm. Palnik powinien być tak skonstruowany, aby nie sprawiał trudności przy wkładaniu i wyjmowaniu go z paleniska pieca. Poza tym palnik powinien być zaopatrzony w zawór umożliwiający hermetyczne jego zamknięcie po nagrzaniu pieca.
Piec kaflowy z paleniskiem na gaz (konstrukcji inż. Birszenka)
Na rysunku przedstawiony jest piec kaflowy konstrukcji autora z paleniskiem, na gaz. Wnętrze pieca wypełnione jest szamotowymi pierścieniami typu Rashing’a. Piec tego typu może być przenośny lub przewoźny.
Piec gazowy ma dużo dodatnich właściwości:
a) nie wymaga kłopotliwych czynności przy rozpalaniu,
b) istnieje łatwa regulacja procesu palenia,
c) nie ma prawie żadnych strat w spalaniu nawet przy zupełnie prymitywnych paleniskach,
d) pomieszczenie zanieczyszczone jest minimalną zawartością niepalnych domieszek (około 2 do 2,5’%),
e) przy użytkowaniu urządzenie nie ma odpadków zanieczyszczających pomieszczenie i wymagających usuwania,
f) zbędne jest miejsce do przechowywania opału.
Do wad ogrzewania gazowego należy zaliczyć:
a) wysokie koszty eksploatacji,
b) możliwość zatrucia się,
c) możliwość eksplozji przy połączeniu w pewnych proporcjach gazu z powietrzem.
Obecność gazu pochodzącego z gazowni sygnalizuje jego specyficzny zapach. Do ziemnego zaś gazu w miejscach jego wydobywania dodaje się domieszki chemiczne drażniące powonienie, wskutek czego można go również poczuć w przypadku nieszczelności przewodów.
Stosowanie gazu rozwija się na szerszą skalę; wykorzystywane są do jego wytwarzania pokłady łupków bitumicznych. W Polsce również jest zaplanowana i rozpoczęta na większą skalę eksploatacja, torfu, w miarę rozwoju tej gałęzi techniki niewykluczona jest możność wyzyskania torfu również do produkcji gazu.
Gaz stosowany jest również do opalania kotłów centralnego ogrzewania i do spalania w miejscowych indywidualnych urządzeniach i aparatach. W jednym i drugim przypadku spaliny muszą być odprowadzone do przewodów kominowych, które mogą mieć mniejszy przekrój niż dla pieców węglowych. Proces spalania gazu nie wymaga podmuchu, ponieważ ciśnienie gazu przy wlocie do paleniska wynosi od 25 do 40 mm słupa wody. Nie tylko więc jest zbędne powiększenie ciągu, lecz przeciwnie może ono być szkodliwe, gdyż wpływa na obniżenie temperatury spalania.