Właściwy dobór blach i łączników

Wskutek przytwierdzenia blachy fałdowej do półek płatwi lub rygli jej termiczna rozszerzalność od nasłonecznienia wywołuje występowanie bardzo dużych sił ścinających łączniki. Ścinanie to jest największe w okolicy podpór płatwi lub rygli, gdzie rygle są wystarczająco sztywne, odporne na odkształcenia i przemieszczenia w płaszczyźnie blach. Dodatkowy wpływ na wielkość sił tnących w łącznikach wywierają:
a)    przemieszczenia szkieletu,
b)    ugięcia przęsłowe blach,
c)    zmiany kątów podparcia blach.

Z powyższych powodów łączniki muszą być specjalnie dobierane oraz wykonywane z materiału o większej wytrzymałości aniżeli blacha. Oznacza to, że w wyniku wzajemnego docisku blachy i łącznika to właśnie blacha ulegnie szybszej deformacji. Zamieszczone w tablicy największe dopuszczalne grubości blach dla poszczególnych typów’ łączników dają gwarancję, zgodnie, że podczas powstawania naprężeń termicznych wynikłe ścinanie łączników nie doprowadzi do ich zniszczenia.

Najszybszy i najłatwiejszy montaż dachu z blach fałdowych uzyskuje się przez stosowanie ciągłych, nieprzerwanych blach od kalenicy do okapu, opartych na płatwiach o dużym rozstawie. Jednakże ich użycie może negatywnie wpływać na konstrukcję szkieletu stalowego z powodu wydłużeń termicznych blach spowodowanych promieniowaniem słońca.

Przytoczone wyżej zalecenia konstrukcyjne, dotyczące zasad doboru nieprzekraczalnej długości blach, oraz dobór wzajemny grubości tych blach i średnic łączników zabezpiecza konstrukcję dachów przed uszkodzeniami spowodowanymi naprężeniami i odkształceniami termicznymi w wyniku oddziaływań klimatycznych.